Terapia schorzenia polega na ponownym przyłączeniu zmysłowych warstw siatkówki do nabłonka barwnikowego. Nie ma metod zachowawczych. Podstawowe sposoby leczenia odklejenia się siatkówki to laseroterapia i leczenie operacyjne.

Jednym z najbardziej skutecznych metod leczenia odwarstwionej siatkówki jest witrektomia– czyli operacyjne usunięcie ciała szklistego. Zastępuje się je gazem, płynem lub olejem oraz przyłożeniem siatkówki do naczyniówki i jej zalaserowaniem.

Pacjenci znajdujący się w grupie ryzyka powinni częściej niż pozostali kontrolować swój wzrok u specjalisty. Jest to o tyle ważne, gdyż znane są metody profilaktyki chroniące przed odwarstwieniem siatkówki, a tym samym przed ryzykiem utraty wzroku.

Osobom z grupy ryzyka zaleca się częstsze wizyty okulistyczne (raz w roku). Objawy tj. męty, błyski, nagły ubytek w polu widzenia w postaci cienia bądź zasłony powinny zaniepokoić i skłonić każdego do szukania specjalistycznej pomocy.

Bezpośrednim objawem odwarstwienia siatkówki jest pojawiające się znaczne pogorszenie widzenia pod postacią ,,zasłony” zachodzącej z różnych stron (w zależności od przyczyny odwarstwienia).

Nie ma możliwości zapobiegania wystąpieniu choroby. Wskazane jest ograniczenie aktywności fizycznej, która mogłaby wiązać się z urazami głowy.

Ponadto nawet pomimo udanej operacji, może po niej nastąpić nawrót odwarstwienia, dlatego należy stale kontrolować kondycję oczu.

Siatkówka jest to światłoczuła błona ,,wyścielająca” oko od środka, pełniąca kluczową funkcję w procesie widzenia.

Jeśli w trakcie operacji umieszczono w oku pęcherzyk gazu, to w trakcie rekonwalescencji trzeba przestrzegać publishępowania pooperacyjnego, które zaleci specjalista. Przez kilka dni zaleca się utrzymywanie głowy w określonej pozycji tak, aby pęcherzyk naciskał na właściwą część siatkówki. Podczas rozwarstwienie siatkówki tego czasu w polu widzenia można zauważyć czarną plamę. Trzeba również unikać ruchów, które mogą powodować wstrząs dla oka, a także czytania i patrzenia przez okno w trakcie jazdy samochodem lub koleją.

Siatkówka jest najbardziej wewnętrzną warstwą gałki ocznej. Nazywana jest warstwą fotoczułą, gdyż promienie świetlne po przejściu przez rogówkę, soczewkę i ciało szkliste skupiają się na siatkówce.

Taka sytuacja wymaga podjęcia ścisłej współpracy ze specjalistą i wprowadzenia stosownego leczenia. W innym przypadku istnieje ryzyko nieodwracalnej utraty wzroku, zwłaszcza jeśli odwarstwienie obejmuje plamkę.

cukrzyca – dochodzi do patologicznego tworzenia naczyń krwionośnych, rośnie ryzyko krwawienia do ciała szklistego,

Promieniowanie wytwarzane przez laser lub strumień ciekłMoi azotu powoduje, że w okolicy rozdarcia tworzy się niewielka blizna, która utrzymuje siatkówkę i zapobiega jej odwarstwieniu.

Do chwili, aż gaz zostanie wchłonięty, niewskazana jest również podróż samolotem. Zanim siatkówka wygoi się, zabroniony jest wszelki wysiłek fizyczny, schylanie się, podnoszenie ciężkich przedmiotów i uprawianie sportu. Można oglądać telewizję, jeśli wyraża na to zgodę lekarz. Zaleca się także stosowanie przepisanych przez specjalistę kropli do oczu i środków przeciwbólowych.